Porque hai moitas cousas relativas neste mundo, pero obxectivamente sabemos que o que fan uns está mal, e o que fan outros está ben. O ser humano é subxectivo por natureza. Falando deste tema podo citar iso de que "cada quen fala da feira según lle vai."
Moitos exemplos sirven para falar disto, por exemplo un que persoalmente aféctame directamente: o fútbol. Cando falas de fútbol con alguén cámbianse impresións, si impresións, pero hai veces que escoitas falar a dúas persoas que viron o partido xuntos, e parecera que viron dous partidos completamente distintos. O que gañou vai recurrir a tópicos tales como: fomos superiores, o resultado é xusto, foi un partidazo, etc... namentres o pededor recurrirá a frases como: fallamos moito, non merecíamos perder, eles tuveron moita sorte, ou o máis clásico de todos: botarlle a culpa ao árbitro.

Outro tema recurrente subxectivamente é a política. En política se un alcalde dun partido toma unha decisión esperpéntica, quen ten outra ideoloxía política vaino atacar, pero se un alcalde do partido de esa persoa toma unha decisión moi parecida, pois o detractor do que antes falaba sempre vai buscar calquera forma de defendelo alcalde do seu partido.
Na xustiza, pois tres cuartos do mesmo, e así sucesivamente, quen se sinte afectado pide o maior castigo posible, e se tempo despois comete unha falcatruada igual ca que lle fixeron sempre trata de xustificala e de quitarlle terra ao asunto.

Voltando ao exemplo do fútbol, a meirande parte desta xente é moi forofa do seu clube, con mínimos coñecementos de fútbol e nulos de reglamento. É bastante habitual estar nun bar e escoitar todo un rosario de despropósitos, sobre todo atacando a actuación do árbitro. A xente fala e fala, pero falan sen coñecemnto e sen poñerse no lugar do outro. Dende fora é moi fácil xulgar a alguén, é moi fácil dicir que o dianteiro, o defensa ou o árbitro non valen un peso. Estamos nun país no que por exemplo hai 40 millóns de seleccionadores nacionais.
O que fai máis gracia é o tema arbitral, pois escóitanse frases como vanlle dous, logo é falta; ou está xogando dende o suelo, ten que ser falta; ou a clásica de: e unha entrada por detrás, teno que expulsar. E despois se o árbitro saca moitas tarxetas, por moi ben sacadas que estean xa o tildan de tarxetero. Por certo, quen teña dudas sobre este tipo de cousas que o pregunte, amablemente será contestado.

Señores o ser humano é subxectivo por natureza e non lle hai qué facer, poucos somos os que nos preocupamos de poñernos no lugar do outro, de entender por qué obrou así fulanito, de ver as cousas de forma imparcial, e sobre todo de falar con coñecemento de causa, eu pregúntome ¿por qué a xente fala con absoluto desprezo á verdade e á razón, por qué se fala sen coñecemento real das cousas?